علل و عوامل تخريب در جنگل هاي ارسباران

منطقه حفاظت شده ارسباران بخش كوچكي از واحد هيدرولوژيكي حوزه ي آبريز در سد مشترك خدا آفرين مي باشد. حوزه ي آبريز ارسباران (بخشي از حوزه رودخانه ارس) با مساحت حدود 802 كيلومتر مربع در منتهي اليه شمالي آذربايجان شرقي با موقعيت جغرافيايي 46،39،50 تا 47،01،41 طول شرقي و38،43،40 الي 39،08،11 عرض شمالي محصور گرديده است. كاهش كمي و كيفي جنگل را تخريب مي نامند كه اين پديده مي تواند به علل مختلف اقتصادي و اجتماعي باشد. علي رغم اين كه كشور ايران از نظر جنگل و سطح سرانه آن در جهان جزء فقيرترين كشورها محسوب مي گردد، هر ساله مقادير متنابهي از جنگل هاي آن به ويژه جنگل هاي ارسباران به دلايل طبيعي و يا انساني از بين مي روند. درحالي كه ميزان توسعه و احياء اين منابع در مقابل تخريب آن ناچيز است. مقاله حاضر به بررسي تخريب جنگلهاي ارسباران و عوامل عمده تخريب در آن مي پردازد. نتايجي كه از آن بدست مي آيد اين است كه بهره برداري از اين جنگلها بايد كاملاُ اصولي و برنامه ريزي شده باشد زيرا تخريب جنگل آن را به سرزمين لخت مبدل نموده و باعث تغييراتي در زنجيره هاي ارگانيسم و متابوليسم محيط مي شود.