بررسي تجربي و مدل سازي سيكل تبريد جذبي آب- آمونياك

در سال هاي اخير، استفاده از سيستم تبريد جذبي آب- آمونياك، مورد متوجه زيادي قرار گرفته است، زيرا تلاف انرژي حرارتي در اين سيستم كم مي باشد و نيز مبردي كه در آن استفاده مي شود، با محيط زيست سازگار است. در اين تحقيق، علاوه بر بررسي تجربي، يك مدل رياضي نيز براي آناليز عملكرد تك مرحله اي سيكل تبريد جذبي آب- آمونياك با كندانس كامل، بدست آمده است. نتايج اين مدل با مقدارهاي حرارتي ورودي بين 4800- 6400 وات و با ظرفيت خنك كن بين 1900 – 2200 وات با ضريب عمكرد (cop) بين 32/0 – 43/0 حاصل شد. مقايسه بين ضرايب عملكرد نتايج تجربي و نتايج حاصل از مدل نشان داد كه نتايج تجربي بين 75% - 85% مقدارهاي محاسبه شده هستند، كه به دليل قابل توجه بودن اثر اتلاف گرما از قسمت هاي مختلف سيستم است. ژنراتور، كندانسور و اواپراتور، سهم اصلي را در توليد آنتروپي و برگشت ناپذيري سيستم دارند. يك سيستم حرارتي كارآمدتر بايد يك (cop) بالاتر و توليد آنتروبي كل پايين تر داشته باشد. استفاده از انرژي خورشيدي، بهبود شرايط عايق اوپراتور و استفاده از يك كندانسور با جريان ناهمسو، سبب توليد يك راندمان انتقال حرارتي بالاتر و ظريب عملكرد بزرگتر مي شود. همچنين نتايج حاصل نشان داد كه ظرفيت خنك سازي محاسبه شده تقريبا به صورت خطي با حرارت ورودي ژنراتور افزايش مي يابد و براي كاركردن دستگاه آزمايشي، حداقل مقدار حرارت ورودي به ژنراتور بايد (4800W) باشد.