حذف يون هاي مس(II) از محلول هاي آبي به روش جذب سطحي روي كامپوزيت كيتوسان / پلي اكسومتال / نانولوله هاي كربني چند ديواره

هدف از انجام اين تحقيق، جذب يون هاي مس (II) از محلول هاي آبي، توسط جذب سطحي و با استفاده از جاذب نانو كامپوزيت كيتوسان/ نانولوله هاي كربني چند ديواره / پلي اكسومتال مي باشد. فرآيند جذب سطحي يكي از پر كابردترين فرآيندهاي تصفيه آب است و يك فرآيند جداسازي است كه، در آن برخي از اجزا فاز سيال به سطح يك جاذب سطحي جامد منتقل مي شوند. در آن از جاذب هايي چون جاذب هاي معدني (زئوليت ها، سيليكاها و...)، آلي (كربن فعال ، نانولوله هاي كربني و...) و بيوجاذب ها (كيتوسان، سبوس برنج و...) استفاده مي شود. عامل اساسي در سيستم جذب، جاذب است. جاذب پديدآورنده فناوري جذب سطحي مي باشد. در اين پژوهش خصوصيات نانوجاذب توسط روش هاي BET، SEM،XRD و FT-IR بررسي شده است. در اين مطالعه به منظور انجام آزمايشات جذب روي پارامترهايي چون؛ اثر pH محلول (۵/۵ - ۷)، مقدار جاذب (۰۰۸/۰ – ۰۱۱/۰ گرم)، زمان تماس (۳۰ – ۱۵۰ دقيقه)، غلظت اوليه يون فلزي (۲۰ – ۱۲۰ ميلي گرم بر ليتر) و قابليت استفاده مجدد برروي راندمان جذب مورد بررسي قرار گرفته است. بهترين زمان،pH و غلظت بهينه به ترتيب؛ ۱۱۱دقيقه، ۹/۵ وppm۴۰ با راندمان ۳۵/۹۵٪ مي باشد. همچنين، با اثر دادن داده ها در ايزوترم هاي لانگموير و فروندليچ و سينتيك جذب و مقايسه ي آنها به اين نتيجه رسيديم كه، ايزوترم لانگموير و سينتيك شبه مرتبه ي اول جاذب بهترين اثر نفوذ در جذب را دارد.