تشخيص و خاستگاه آن در شعر شعراي لك (با تكيه بر آثار غلامرضا اركوازي، ملا پريشان و ملا منوچهر كوليوند)

موضوع اين مقاله تشخيص و خاستگاه آن در شعر شعراي لك است. صنعت تشخيص از ديرباز در شعر شعراي ملل مختلف جهان بكار رفته است. اين صنعت ادبي در شعر شعراي لك نيز به دليل غناي واژگاني و امكانات زباني به نمايش درآمده است. اين شعرا در بعضي موارد تصاويري خلق كرده اند كه با تصاوير شعراي مطرح ادبيات كلاسيك زبان فارسي قابل مقايسه است. در اين مقاله نگارندگان با بررسي اشعار تعدادي از شعراي لك زبان، عناصر تشكيل دهنده‌ي تشخيص و خاستگاه اين عنصر را نشان داده اند. بيشتر اين عناصر خاستگاه طبيعي دارند علاوه بر خاستگاه طبيعي، بسياري از اين عناصر خاستگاه اعتقادي و ذهني دارند.