بررسي و تحليل بازتاب فولكلور (ادبيات عاميانه) در نثر داستاني معاصر «با تكيه و تأكيد بر رمان‌هاي «احمد محمود»

ادبيات عاميانه هر قوم و ملّتي بخش عظيمي از فرهنگ معنوي آن ملّت است كه سينه به سينه از نسل‌هاي قديم تا به امروز نقل شده و در گذر زمان حافظ هويّت فرهنگي ملّت‌ها بوده است؛ اين نوع ادبي شامل عادات، سنن، افسانه‌ها، قصه‌ها، باورها، آيين‌ها، ترانه‌ها، آداب و رسوم و ضرب المثل‌ها و بخش بسيار گسترده‌اي است كه عمدتاً در عصر حاضر به ويژه پس از آشنايي ايرانيان با نوشتار و ادبيات غرب، مورد توجه قرار گرفت؛ اين كاربردها در نثر فارسي و به خصوص در نوع ادبي داستان و رمان بيشتر از شعر بود؛ با رواج داستان‌نويسي نوين و تغيير زبان و سبك نوشتار و ورود درون مايه هاي جديد به عرصة ادبيات داستاني، داستان و رمان نيز پذيراي فرهنگ عامه شد. ادبيات داستاني امروز به دليل الهام گرفتن از زندگي مردم عادي و پرداختن به مشكلات، دغدغه ها و گرفتاري هاي اين قشر از جامعه، تا حد زيادي تحت تأثير و نفوذ فرهنگ عاميانه قرار گرفته است. پژوهشگر در اين مقاله سعي بر آن دارد تا با تكيه بر سه رمان احمد محمود–همسايه‌ها، داستان يك شهر و مدار صفر درجه- با بررسي بازتاب مواردي از خرافات، امثال و حكم و اصطلاحات عاميانه و بومي در داستان‌هاي او و توضيح و تبيين آن‌ها، چهره‌ي ادبيات عامه يا بخش‌هايي از آن در نثر داستاني معاصر و به ويژه زبان خوزي و داستان‌هاي احمد محمود بپردازد.