اُلگوي خودآگاهي در نظرية خودشناسي رازي و مقايسة آن با ديدگاه‌هاي نوين خودآگاهي

Self-Consciousness Pattern in Razi s Self-Understanding Theory and Comparing it With (New Ideas of Self-Awareness)

در فلسفة اسلامي مباحث مرتبط با حالات دروني و نفس انسان را «علم النفس» يا به عبارتي روانشناسي اسلامي مي‌نامند. يكي از مباحث مهم روانشناسي اسلامي خودشناسي يا به تعبير امروزي آن، خودآگاهي است. محمد بن زكرياي رازي ازجمله دانشمنداني است كه به نظريه‌پردازي در رابطه با خودشناسي پرداخته است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي الگوي خودآگاهي در نظريه خودشناسي رازي و مقايسة آن با ديدگاه‌هاي نوين خودآگاهي در روانشناسي معاصر انجام شد. پژوهش به روش مرور پيشينة نظري و پژوهشي صورت گرفت و بدين منظور از منابع نظري و پژوهشي موجود بهره گرفته شد. يافته‌ها نشان داد كه خودآگاهي از نظر رازي توسط دو معيار «جهت‌گيري شناختي» و «منبع شناخت» قابل توصيف است؛ به اين صورت كه جهت‌گيري شناختي در اين نظريه معطوف به «بيماري‌هاي نفس» و منبع شناخت؛ «بازخورد ديگران» مي‌باشد.

In the Islamic philosophy, the topics related to the inner states and the human soul are called knowledge of soul or, in other words, Islamic psychology.One of the important issues in the Islamic psychology is self-knowledge, or in its today interpretation, self-understanding. Mohammad Ibn Zakariya Razi is one of the scientists who has been studying self-knowledge theorizing. Therefore, the present study was conducted with the aim of studying the self-awareness model in Razi s self-knowledge theory and comparing it with modern self-awareness in the contemporary psychology.The research was conducted through a review of the theoretical background and for this purpose, there was used the existing theoretical and research resources. The findings showed that self-awareness in terms of Razi can be described by two criteria of cognitive orientation and the source of cognition , in which the cognitive orientation in this theory focuses on the diseases of the soul and the source of cognition, is the feedback of others .