بهره‏ وري سبز از منظر اسلام و قرآن

درقرن بيست و يكم، توسعه اقتصادي با افزايش فشار ناشي از تهي شدن منابع طبيعي و تخريب محيط زيست مواجه مي باشد. براين اساس بكارگيري صحيح منابع طبيعي درتوليدات و خدمات و لزوم توجه به نياز نسل هاي آينده به اين منابع، اهميت فراواني مي يابد. در اين مقاله به روش كتابخانه اي ضمن بررسي اجمالي ديدگاه اسلام در مورد بهره وري و حفاظت محيط زيست به ارتباط مقاهيم بهره وري سبز با ديدگاه اسلام پرداخته شده است. همانطور كه مي دانيم با استفاده بجا و مصرف درست منابع و عدم آسيب رساني به محيط زيست و حفاظت از آن مي توان به سوي توسعه پايدار اقتصادي – اجتماعي گام برداشت. بهره وري سبز راهبردي براي ارتقاء بهره وري، تعيين اولويتها و توجهات زيست محيطي براي نيل به توسعه پايدار اقتصادي – اجتماعي است. در اسلام و قرآن نيز نسبت به بهره وري اهميت فراواني داده شده است بطوريكه در آيات و روايات متعددي در مورد بهره وري در سطوح متفاوت فردي و اجتماعي و نيز حفظ منابع طبيعي و محيط زيست سخن به ميان آمده است از جمله «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلاَّ مَا سَعَي؛ و اينكه براي انسان بهره اي جز سعي و كوشش او نيست». و در سوره هود آيه 61 مي فرمايد«اوست كه شما را از زمين آفريد و آبادي آن را به شما واگذاشت.» اين چيزي نيست جز تاكيد بر بهره وري سبز يعني همان حصول بهره وري همزمان با حفظ محيط زيست كه تامين كننده ورودي هاي اساسي براي توليد و ارائه خدمات پايدار مي باشد.