قابليت ها و محدوديت هاي ژئومورفولوژيكي توسعه فيزيكي شهر آبدانان

ژئومورفولوژی یك شهر بر مكان گزینی، جهات توسعه فیزیكی، مورفولوژی و ساخت و سازهای شهری اثر می گذارد. شهر آبدانان در یك منطقه كوهستانی دارای توپوگرافی خشن است كه توسعه فیزیكی آن را با مشكل مواجه ساخته است. در این تحقیق سعی بر آن بوده كه با توجه به ژئومورفولوژی منطقه جهات مناسب برای توسعه فیزیكی شهر شناسایی و معرفی گردند. به این منظور علاوه بر روش كتابخانه ای و مشاهدات میدانی، ابتدا نقشه ژئومورفولوژی محدوده موردمطالعه در محیط Free hand ترسیم شد، سپس با استفاده از نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی در محیط Gis و با وزن دهی به روش Ahp لایه های موردنظر تهیه و نقشه پهنه بندی جهات توسعه فیزیكی شهر به دست آمد كه در آن منطقه به چهار پهنه مناسب، نسبتا مناسب، نامناسب، بسیار نامناسب طبقه بندی گردید. مقایسه نقشه پهنه بندی و نقشه ژئومورفولوژی منطقه نشان می دهد كه دشت های پراكنده آبرفتی و مخروط افكنه های جنوب شرقی شهر مكان های مناسب، محدوده های اطراف منطق تپه ماهوری و تیغه های كم ارتفاع مكان های نسبتا مناسب و سایر قسمت ها برای توسعه شهر نامناسب هستند.