بررسي الگوريتم هاي تعادل بار پويا در محيط محاسبات ابري

در طي چند سال گذشته ، رايانش ابري يك روش جديد براي ارائه خدمات از طريق اينترنت بوده و به دليل ويژگي هايش به سرعت محبوب شده است. كاربران مي توانند براي انجام كارهاي محاسباتي سنگين در همه ي زمان ها و در هر كجا با هر وسيله ي مثل: لپ تاپ، تبلت و موبايل از امكانات ابر استفاده كنند. رايانش ابري روز به روز در حال توسعه است و مشتريان به طور روز افزون تقاضاي خدمات بيشتر و نتايج بهتري را دارند . با افزايش تعداد كاربران و درخواست ها براي استفاده از منابع ابر چالش هايي براي مديريت اين در خواست ها و تخصيص بهينه آن ها به منابع ابر ايجاد مي شوند كه از جمله اين چالش ها مي توان به مواردي مانند : امنيت ، قابليت اطمينان ، اتصال دائمي اينترنت ، مديريت كيفيت خدمات ، زمان بندي ، مالكيت و تعادل بار اشاره كرد . با وجود اهميت روش هاي اعمال تعادل بار پويا ، بررسي جامع و منظم در مورد روش هاي آن وجود ندارد. تعادل بار از سنگين شدن بار روي ماشين هاي مجازي جلوگيري مي كند در واقع اگر حجم كار يك منبع در محيط محاسباتي بيش از حد باشد بايد حجم كار به يك منبع ديگر منتقل شود و از وضعيتي كه برخي از گره ها بيش از حد بارگذاري مي شوند در حالي كه ديگران كم بار مي شوند اجتناب مي كند و اين باعث كاهش زمان پاسخ دهي ، استفاده بهينه از منابع ، رضايت مشتري و ... مي شود . در اين مقاله الگوريتم هاي تعادل بار پويا و مزايا و معايب الگوريتم هاي موجود در اين حوزه مورد بررسي قرار مي گيرند .