بررسي تحقيقات ادبيِ ملك الشعراي بهار

محمد تقي صبوري (1265-1330 ه.ش) ملقب به ملك الشعراي بهار شاعر، اديب، محقق ادبي، روزنامه نگار و سياستمدار معاصر ايراني است. با توجه به تنوع حوزه¬ي كار فكري بهار و حجم وسيع آثار او در زمينه¬هاي هنر، ادبيات، سياست، تاريخ، مذهب، آداب و رسوم و جشن¬ها و سنت¬هاي ملي و موارد بسيار ديگر، بايد بر دانش گسترده و شخصيت چند بُعدي وي تأكيد كرد. بي¬شك يكي از ابعاد پرتوان شخصيت بهار پژوهشگري اوست. مقاله¬ي حاضر نيز پژوهشي است پيرامون جنبه¬هاي مختلف تحقيقات ادبي بهار كه موضوعات گوناگوني نظير زبان و ادبيات فارسي، ترجمه از زبان پهلوي، سبك شناسي، نقد ادبي، تصحيح متون، سير تاريخي تطور ادبيات را در بر مي¬گيرد. اين مقاله به روش توصيفي و تحليل انجام شده و هدف از نگارش آن بررسي خصوصيات و ويژگي¬هاي بُعدِ پژوهشگريِ شخصيت بهار است. نتايج حاصل از پژوهش حاضر حاكي از مشخصات منحصر به فرد و ويژه¬ي تحقيقات ادبي بهار است؛ از جمله: گستردگي موضوعات، تنوع درون مايه¬ها، ابتكار و خلاقيت، صراحت در نقد آثار ادبي، تازگي و كشف زمينه¬هاي ناشناخته، توجه توامان به ادبيات رسمي و ادبيات عاميانه و ... .