اعلام اساطيري در غزليات بهار

شاعران از ترفندهاي مختلفي براي موجز و در عين حال پرمحتوي كردن اشعارشان استفاده مي‌كنند كه يكي از مهم‌ترين اين شگردها كاربرد آراية تلميح است. اين فن از آغاز شعر فارسي تا امروز ادامه داشته و دارد؛ اما ممكن است در زمانهاي مختلف توجه شاعران به مباني و موضوعات مختلفي براي تلميح متمايل شود. يكي از برجسته‌ترين منابع تلميحات اعلام اساطيري هستند كه بسيار پويا و زنده در شعر جريان دارند. محمدتقي بهار به عنوان يكي از شاعران برجستة دورة مشروطه در عصر اسطوره‌زدايي علمي، به برخي از اين اساطير برجسته در شعرش اشاره كرده است كه سبب غني‌ترشدن مفهوم در اشعارش شده است. اين پژوهش براي پاسخ به اين سوال تهيه شد كه محمدتقي بهار از كدام دسته اعلام اساطيري در اشعارش بهره جسته و كدام موارد بيشتر مورد توجه وي بوده است. بنابراين اعلام اساطيري در سه دستة پيامبران، پادشاهان و ساير بررسي شد و مشخص گرديد كه محمدتقي بهار از پيامبران بيشتر به داستان يوسف، از پادشاهان به داستان خسرو پرويز و از سايرين به عشق بي‌نظير فرهاد توجّه داشته است.