بررسي چگونگي پرداختن به مفهوم وطن در اشعار بهار

وطن از عناويني است كه نزد همه‌ي انسان‌ها و نيز در اديان آسماني و به‌خصوص دين مقدس اسلام موردتوجه بوده است. وطن زادگاه و مكاني براي حفظ مال، ناموس، عزت و شرف انسان است و به همين جهت يكي از نشانه‌هاي خردمندان، دلدادگي به وطن است. هم‌چنين وطن و علاقه به آب‌وخاك يكي از موضوعاتي است كه شاعران در اشعار خويش به آن اشاره‌كرده‌اند. حب وطن و تنفر از بيگانه و بيگانه‌پرستان، به‌خصوص زماني كه بيم تجاوز بيگانگان مي‌رود، در شعر برخي از شاعران پررنگ‌تر مي‌شود؛ ملك‌الشعراي بهار يكي از اين شاعران مي‌باشد كه همواره عشق به وطن را در سر مي‌پرورانده و اين موضوع يكي از دغدغه‌هاي زندگي وي محسوب مي‌شده است. در اشعار بهار، نيز مي‌توان اين رويكرد وطن گرايانه را مشاهده نمود. در اين تحقيق با محوريت موضوع وطن، ضمن بررسي درون‌مايه و نمودهاي علاقه به وطن در اشعار بهار، به اين سؤال پاسخ داده مي‌شود كه اين شاعر چگونه به موضوع وطن پرداخته است؟