بررسي سمبول هاي اجتماعي و سياسي در شعر ملك الشعراي بهار

ملك الشّعراي بهار، آخرين قصيده سراي شعر فارسي،با فعاليّت درامور سياسي واجتماعي دوره مشروطيّت، با كاربرد قصايد سياسي واجتماعي درديوان خود، توانسته است دوره‌اي ‌از تاريخ ايران معاصررابراي خواننده معرّفي نمايد.دراين ‌پژوهش‌،كوشيده ايم سمبول هاي اجتماعي و سياسي راه يافته در شعر شاعر را بررسي و تحليل نماييم. پس از بررسي سمبول ها، اين نتيجه به دست آمده است كه بهار براساس تجربه هاي شخصي و اجتماعي خود و قرار داشتن دركانون تحولات سياسي ، نمادها را به شيوه ي معمول شاعران به كار گرفته است و گروهي از رمزها را در مفاهيم خاص سياسي و اجتماعي نشانده است . از اين رو شعرش رويكردي اجتماعي يافته است. به دليل وجود شرايط نابسامان اجتماعي و وجود حاكمان خودكامه در عصر شاعر ، تعدادي از نمادها دچار دگرديسي معنايي شده‌اند.