بازتاب حوادث سياسي و اجتماعي سال‌هاي1292-1282هـ.ش در اشعار ملك‌الشّعراي بهار

هـدف از اين مـقـاله بيان و بررسي حوادث سياسي و اجتماعي در سال‌هاي 1292-1282 هجري‌شمسي و بازتاب آن در آثار منظوم ملك‌الشّعراي‌بهار است. بهار آيينۀ تمام‌نماي روزگار خويش است. روزگاري كه شاهد حوادث بسياري چون امضاي فرمان مشروطيّت به دست مظفرالدين‌شاه،برگزاري اولين انتخابات‌مجلس شوراي ملّي، به توپ‌بستن مجلس،قيام مشروطـه‌خـواهـان‌و‌سـرنـگونـي مـحمدعلي‌شاه،به پادشاهي رسيدن احمدشاه،شعله‌ور شدن جنگ‌جهاني اوّل و ده‌ها رخداد سياسي،اجتماعي ديگر است.اين مقاله دربردارندۀ دهۀ آغازين شعر بهار است كه به دورۀ اول اقامت او در خراسان مشهور است. در ديـوان وزيـن بـهـار،كـمـتر شـعـري مـي‌تـوان‌يـافت كه در آن به صـراحت يا كنايه از اين حوادث،سخني به ميان نيامده‌باشد.گويي ديوان او تاريخچۀ اين دوران است. تـاريخي كه واژگان آن از عشق به آزادي و وطن، سرشار است. بهار با آن نگاه تيزبين و خردمنـدانۀ خـود به تبيين اين وقايع مي‌پردازد. او با تمام وجود انزجار و تاسّف خود را از حوادثي كه استبداد وعقب‌ماندگي ايران را درپي دارد، بيان مي‌كند و گاه از سر شوق به بيان رخدادهايي مي‌پردازد كه نوراميدي از آزادي بر دلش تابانده‌است.