بررسي ماكروسكوپيك و ميكروسكوپيك تاثير داروي ترانكرون در ترميم زخم هاي تمام ضخامت پوستي ماهي گلدفيش

بررسي باليني و هيستوپاتولوژيك داروي آنتي فلوژستيك ترانكرون بر التيام و تسريع روند ترميمي زخم هاي پوستي در آبزيان است. پوست ماهيان به عنوان نخستين سد دفاعي، نقش مهمي را در تنظيم و تعادل ارتباط بين موجود و محيط بر عهده دارد. جراحات پوستي ناشي از عوامل بيماري زا و يا مكانيكي همواره خطر جدي جهت حيات حيوان محسوب شده و به علت زندگي ماهي در آب امكان استفاده از بسياري از اشكال دارويي امكان پذير نمي باشد. 48 قطعه ماهي گلدفيش پس از بي هوشي با داروي كتامين (محلول در آب)، زخمي به قطر 5 ميلي متر بر روي پهلوي راست آنها ايجاد شده و سپس ماهيان به دو گروه 24 تايي تقسيم شدند. در گروه آزمايش روزهاي 0-2-4-6 مقدار 1/0 سي سي ترانكرون در زير پوست اطراف زخم تزريق شده و در گروه شاهد درماني انجام نشد. نهايتا در روزهاي 3-5-7 و 14 تعداد 6 ماهي تصادفا انتخاب شده و پس از اخذ نمونه بافتي، بررسي آسيب شناسي انجام گرديد. در گروه ترانكرون در روزهاي 7 به بعد مهاجرت اپيدرم، سلول هاي موكوسي و فيبروبلاست ها به محل ضايعه، عروق زايي، كاهش التهاب، ترميم عضلات و نهايتا ترميم درم به ميزان معني داري از گروه شاهد بيشتر بود. طبق نتايج حاصله ترانكرون سبب تسريع روند التيام در پوست آبزيان شده و از اين دارو مي شود در ماهيان مولد و زينتي و همچنين ماهيان خاوياري ( پس از خارج نمودن تخم ها به روش جراحي ) استفاده نمود.