تعيين گونه¬ي كنه¬هاي سخت گوسفندان استان خوزستان و شناسائي مولكولي آلودگي كنه¬هاي جدا شده به گونه¬هاي تيلريا و بابزيا

كنه¬هاي سخت شايع¬ترين آلودگي انگل¬هاي خارجي نشخواركنندگان هستند. اين بندپايان توانايي انتقال اجرام انگلي بيماري-زايي نظير بابزيا، تيلريا و آناپلاسما را دارند. جابه¬جايي حيوانات از پديده¬هاي مهم ناپايداري آنزئوتيك و انتشار بيماري¬هاي تك¬ياخته¬اي از منطقه¬اي به منطقه¬ي ديگر است. لذا، هدف اين تحقيق تعيين وضعيت فون كنه¬هاي سخت را در گوسفندان مقيم و گوسفندان عشاير كوچ كننده در خوزستان و بررسي آلودگي غدد بزاقي اين كنه¬ها را از نظر حضور انگل¬هاي تيلريا و بابزيا در گونه¬هاي موجود است. كنه¬ها از گوسفندان مناطق جغرافيايي ناحيه شرق جدا شده و گونه آنها براساس ريخت شناسي، با استفاده از كليد تشخيصي صورت گرفت. گونه¬هاي تيلريا و بابزيا، با استفاده ازSemi-Nested-PCR بر روي ژن 18S rRNA juddk گرديدند. از مجموع 1500 كنه¬هاي جمع¬آوري شده، در ناحيه¬ي شرقي استان خوزستان، بيشترين تعداد جمعيت كنه¬ها مربوط به گونه¬هاي ريپي¬سفالوس سانگي¬نئوس و هيالوما آناتوليكوم آناتوليكوم بوده و اين دو گونه نسبت به ديگر گونه¬ها غالب بودند. گونه¬هاي هيالوما آناتوليكوم آناتوليكوم، هيالوما آناتوليكوم اكسكاواتوم و هيالوما آسياتيكوم آسياتيكوم آلوده به هر دو گونه¬ي تيلريا اويس و تيلريا لستوكاردي بودند. ريپي¬سفالوس بورسا تنها گونه¬ي آلوده به بابزيا اويس بوده است.