سيماي ليشمانيوز احشايي درايران

ليشمانيوز احشايي در ايران ازنوع مديترانه اي – آمريكايي است كه عامل آن ليشمانيا اينفانتوم/ شاگاسي، مي باشد . ليشمانيا تروپيكا به ندرت باعث ايجاد فرم هاي احشايي به ويژه در افراد دچار ضعف سيستم ايمني مي شود. سگ به عنوان مخزن مهم عفونت نقش عمده اي درتكثير، نگهداري و انتقال انگل به عهده دارد. هنوز درصد قابل توجهي از سگ ها بدون علامت (Asymptomatic) حامل انگل مي باشند%) 18.4 -%7.2). اينگونه سگ ها همانند سگ هاي علامت دار باعث انتقال عفونت مي شوند. بيش از 95% موارد بيمار ي در بچه هاي زير 12 بروز مي نمايد و نسبت پسران به دختران به طور معني داري بيشتراست. اغلب موارد ليشمانيوز احشايي در روستاها و مناطق عشايري به خصوص در زمستان بروز مي نمايد و تعداد زيادي از گونه هاي پشه خاكي هاي جنس فلبوتوموس به عنوان مخزن اصلي يا احتمالي، نقش مهمي درانتقال عفونت به عهده دارند. روش رايج تشخيص استفاده از پونكسيون مغز استخوان است، گرچه آزمون هاي سرولوژيك به ويژه DAT درتعيين دقيق تيترآنتي بادي و شدت آلودگي، كاربرد اساسي دارند. تركيبات آنتي موان پنج ظرفيتي (گلوكانتيم ) و همچنين ملتفوسين در درمان موارد بيماري، موثر مي باشند. اقدامات تلفيقي و جامع جهت پيشگيري ا ز ابتلا به بيماري به خصوص درمناطق اندميك نقش مهمي در كنترل بيماري خواهند داشت.