مهار ماكروفاژهاي tie 2+به عنوان اهداف درماني جديد در درمان تومور

ماكروفاژها فراوان ترين سلول هاي استروما در ريز محيط تومور هستند. اخيرا تحت جمعيت جديدي از مونوسيت ها كه پذيرنده tie2 را بيان مي كنند شناسايي شده اند كه درميان ساير سلول هاي ميلوئيد در افزايش رگ زايي و رشد تومور نقش بيشتري دارند . حذف انتخابي مونوسيت هاي بيان كننده tie2 سبب نقص رگ زايي در تومورهاي موش و تحليل متعاقب تومور مي شود. انتقال برنامه هاي پروانژيوژنيك توسط سلول هاي ميلوئيد تراوش كننده به تومور مي تواند فعاليت داروهاي ضد رگ زايي را در تومور خنثي كنند. درك خصوصيات و اعمال اين سلول ها در موش و انسان اهداف مولكولي جديدي را در درمان ضد سرطان پديد مي آورد. بعلاوه، از اين سلول ها در جهت انتقال داروهاي ضد تومور بويژه در ريز محيط تومور مي توان استفاده كرد.مطالعات مختلف نشان دهنده ي اهميت مسير انتقال پيام tie2-Ang در رشد و رگ زايي تومور است هر چند نقش آن در مطالعات مختلف مورد بررسي قرار گرفته است اما فرايندهاي مولكولي و اهميت درماني آن به عنوان يك هدف مولكولي هنوز مبهم مانده است. سيستم tie2-Ang نه تنها در فرايند رگ زايي و هموستاز عروقي ضروري است بلكه باعث ايجاد ارتباطات مهم بين مسيرهاي آنژيوژنيك ومسيرهاي التهابي مي شود در نتيجه اين يافته ها اهميت درك مكانيسم هاي فعال سازي tie2 در برهمكنش سلول هاي اندوتليال با ماكروفاژهاي تومور جهت درمان ضدرگ زايي سرطان را روشن مي سازد.