شماره ركورد كنفرانس :
4119
عنوان مقاله :
گزارش موردي استئوساركومِ انتهاي تحتاني ساعد در يك قلاده سگ
پديدآورندگان :
جان نثاري دهكردي اميرمحمد amir.m.jannesar@gmail.com دانشجوي سال پنجم دامپزشكي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهركرد , شمس سهند دانشجوي سال پنجم دامپزشكي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهركرد , شفيعي سروستاني زهرا كلينيك خصوصي دامپزشكي سهند شيراز , اله‌دين دكتر امير رزيدنت داخلي دام‌هاي كوچك، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شيراز , بيغم صادق دكتر امين گروه علوم درمانگاهي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهركرد
كليدواژه :
استئوساركوم , سگ , ساعد , اندام قدامي , اولنا
عنوان كنفرانس :
دهمين گردهمايي ملي دامپزشكي علوم باليني ايران
چكيده فارسي :
استئوساركوم در سگ معمولا در استخوان‌هاي بلند در اندام حركتي قدامي دور از مفصل آرنج، يعني در انتهاي فوقاني بازو و انتهاي پاييني ساعد ايجاد مي‌شود. در اندام خلفي، استئوساركوم نزديك مفصل زانو (انتهاي پاييني فمور و انتهاي بالايي تيبيا)، رخ مي‌دهد. هدف از گزارش اين مورد، گزارش استئوساركوم درگيركننده‌ي انتهاي تحتاني ساعد در يك قلاده سگ مي‌باشد. سگ ماده‌ي يك‌ونيم ساله‌ي بومي كه با تاريخچه‌ي ضربه و خروج چرك از ناحيه‌ي بالاي مفصل كارپ ارجاع داده شد. در معاينات باليني، دما، ضربان قلب و تنفس نرمال بودند. حيوان اشتهاي طبيعي داشت. جهت بررسي دقيق‌تر راديوگرافي از ناحيه انجام گرفت. در راديوگراف انجام‌شده، ليزشدن انتهاي استخوان اولنا مشاهده‌شد، مثلث Codman به وضوح ديده مي‌شد. جهت بررسي دقيق‌تر نمونه‌ي پاتولوژي تهيه شد و در آزمايشگاه استئوساركوم تاييد شد و حيوان توصيه به قطع اندام و يا معدوم‌سازي به روش انساني گرديد كه با مخالفت صاحب حيوان روبرو شد. در تشخيص تفريقي راديولوژيكي استئوميليت و استئوساركوم معمولا محل ايجاد ضايعه و شكل ضايعه بسيار كمك‌كننده مي‌باشد ولي در اين كيس در سابقه‌ي حيوان تصادف با موتورسيكلت گزارش شده بود كه از اين نقطه‌نظر در تشخيص گمراه‌كننده مي‌نمود، زيرا سابقه‌ي تروما وجود استئوميليت در ناحيه را القا مي‌كرد كه تشخيص پاتولوژيك وجود استئوساركوم را تاييد كرد. در مواردي كه استئوساركوم تاييد شود، حيوان به روش انساني معدوم مي‌گردد (اگر متاستاز داده باشد) و اگر متاستاز نداده باشد قطع اندام توصيه مي‌شود.
