لپتوسپيروز در گاوها و سروتيپ هاي شايع آن در ايران

لپتوسپيروز يكي از بيماري‌هاي باكتريايي مشترك بين انسان و دام با گسترش جهاني است كه تقريبا تمامي پستانداران اهلي و وحشي و نيز انسان را مبتلا مي‌سازد. چهره باليني اين بيماري آنقدر متغير است كه در بعضي منابع از آن به عنوان بيماري چند چهره و يا هزارچهره نام مي‌برند، لذا هرگز نميتوان تنها بر پايه علائم و نشانيهاي بيماري، آن را تشخيص داد. به همين دليل تشخيص بيشتر بر پايه اعتماد به آزمايشگاه در نشان دادن و مشاهده عامل بيماري و دقت روشهاي آزمايشگاهي استوار است. بررسي‌هاي انجام شده در شش دهه گذشته در كشور ما ايران نيز نشان دهنده شيوع بيماري در انواع حيوانات اهلي بويژه در گاو مي‌باشد. بررسي‌هاي انجام شده در دو دهه گذشته نشان مي‌‌دهد بيشترين موارد مثبت لپتوسپيروز ناشي از سروتيپهاي گريپوتيفوزا، پومونا و كنيكولا بوده و البته اغلب دامهاي سرم مثبت، فاقد نشانه هاي باليني بوده و ظاهرا سالم بوده‌اند. فرم باليني بيماري اغلب در پرواربنديها و در گوساله‌ها و تليسه‌ها ديده مي‌شود. چنانچه تشخيص و درمان بيماري به موقع صورت گيرد، درمان آن اغلب نتيجه بخش بوده و با پيش‌آگهي خوبي همراه خواهد بود. لازم است به اين نكته توجه نمود كه بر اساس پيش‌بيني‌هاي انجام شده مبني بر افزايش تدريجي درجه حرارت كره زمين و تشديد ذوب يخهاي قطبي و تغييرات جوي ناگهاني در سال‌هاي آتي، شرايط مناسب¬تر براي رشد و گسترش برخي از عوامل بيماريزا و به¬ويژه پاتوژن-هاي وابسته به آب مانند باكتري لپتوسپيرا فراهم خواهد شد. بنابراين پيش¬بيني مي¬شود كه در سال¬هاي آتي، شيوع بيشتر برخي از بيماري‌ها به¬ويژه لپتوسپيروز را شاهد باشيم. لذا در اين راستا مسئولين اجرايي دامپزشكي و پزشكي كشور لازم است آمادگيهاي لازم از قبيل تربيت نيروي متخصص و تجهيز آزمايشگاههاي رفرانس را مد نظر داشته باشند تا در مواقع بحراني با اعمال مديريت مناسب، امكان مبارزه با افزايش شيوع بيماري فراهم گردد.