شكستگي¬هاي استخوان اسپيلنت در اسب، گزارش موردي و تشريح چالش¬هاي تشخيصي و درماني

شكستگي¬هاي استخوان اسپيلنت (استخوان¬هاي قلم دستي و يا قلم پايي شماره 2 و 4 در اسب) در ورزش و اسب سواري رايج است. هنگام بررسي و معاينه لنگش يا زخم در استخوان كانن (استخوان قلم پايي و يا قلم دستي اصلي در اسب) غالباً استخوان¬هاي اسپيلنت نيز بايد بررسي شوند؛ زيرا ماهيت طبيعي استخوان¬هاي اسپيلنت ارتباط تنگاتنگي با استخوان كانن، ليگامنت ليگامنت معلقه و ساختارهاي سينوويال در گستره خلفي و قدامي دارد. در هنگام تشخيص ساسپنسوري دسميتيس و هر جراحت يا آسيب وارده به استخوان كانن به ويژه آن¬هايي كه در سمت مياني يا جانبي اتفاق مي¬افتد، همواره بايد درگيري و شكستگي اين استخوان¬ها را مد نظر قرار داد. براي اطمينان بايد از كيس ارجاعي چند راديوگراف تهيه گردد. اگر شكستگي اين استخوان¬ها در موارد وابسته به ساسپنسوري دسميتيس تشخيص داده نشود، اين شكستگي مي¬تواند سبب طولاني شدن ريكاوري شود و همچنين ساسپنسوري دسميتيس را به وسيله تشكيل توده كالوس كه بر ليگامنت معلقه فشار وارد مي¬كند، تشديد مي¬كند. در مواردي اين شكستگي¬ها مي¬تواند سبب لنگش شود. در صورت عدم تشخيص و عدم درمان شكستگي استخوان¬هاي اسپيلنت، اين شكستگي مي¬تواند سبب عفونت و يا لنگش خفيف شود. اين مقاله ضمن مروري بر ارجاع يك رأس ماديان مبتلا به شكستگي استخوان اسپيلنت، چالش¬هاي درماني شكستگي ديستال اين استخوان¬ها را تشريح مي¬كند.