تاثير لنگش بر تغذيه ي گاوها و متعاقب آن مشكلات توليد مثلي در يك گاوداري واقع در شهر كرج

لنگش پس از ورم پستان دومين بيماري پر هزينه در گاوداري ها است كه به شدت عملكرد اقتصادي واحد را تحت تاثير قرار مي دهد. هر مورد لنگش مي تواند درصد بالايي از حذفهاي اجباري گله را به خود اختصاص دهد. پوشش كف بستر، طراحي بهاربند و مديريت تغذيه نقش بسزايي در لنگش ايفا مي كند. علائم اين بيماري شامل تغيير شكل سم (ترك خوردگي، آبسه و عفونت سم) خونريزي و زخم شدن پاشنه، لنگيدن حيوان، كاهش فعاليت و تحرك حيوان، كاهش علائم فحلي هستند. در يك گاوداري 220 راسي واقع در شهر كرج پس از انجام تلقيح هاي مختلف مشاهده گرديد كه گاو ها آبستن نمي شوند و به وسيله ي معاينه ي ركتال، تخمدان هاي استاتيك قابل رديابي بود .پس از بررسي هاي انجام گرفته عامل آن بستر خيس گاوداري مشخص گرديد. از 140گاو شيروار و تليسه ي آماده ي آبستني، 35 گاو مبتلا به لنگش بودند گاوهاي درگير با لنگش نه تنها زمان مصرف خوراك را كاهش مي دهند، بلكه بدليل محدوديت در حركت، خوراك خود را آهسته تر مي خورند. در نتيجه حيوانات مزبور امكان دريافت احتياجات يك گاو شيري پرتوليد را نخواهند داشت و سرانجام وزن خود را از دست خواهند داد. بنابراين باعث ايجاد بالانس منفي انرژي مي شوند، كه متعاقب آن مشكلات توليد مثلي از جمله آتروفي هاي تخمداني و عدم فحلي را در پي دارد. هدف از اين مطالعه نشان دادن اهميت مديريت مناسب گله براي جلوگيري از ابتلا به لنگش و ابتلا به بيماري هاي توليد مثلي در گله مي باشد.