دررفتگي مفصل اينترتارسال در پرندگان؛ مرور جامع باليني و گزارش يك مورد از نوع باز در قرقاول (Phasianus colchicus)

دررفتگي هاي مفصل اينترتارسال عموماً در پرندگان شايع نيستند و مهمترين عامل رخداد آن ها آسيب فيزيكي است. هر دررفتگي بر اساس عامل به وجود آورنده، زمان مداخله درماني و ساير يافته هاي همزمان (دررفتگي باز، آسيب بافت هاي نرم، پارگي تاندون ها و رباط ها، شكستگي هاي اطراف مفصلي و انقباض عضلاني) داراي الگويي متفاوت از سايرين است. در چنين مواردي پيش آگهي معمولاً از ضعيف تا محتاطانه خواهد بود مگر در صورتي كه تشخيص به هنگام و درمان به موقع انجام شود. در اين مقاله يك مورد دررفتگي باز جانبي در مفصل اينترتارسال پاي راست يك قرقاول(Phasianus colchicus) نر يك ساله كه پس از ارجاع به بيمارستان آموزشي دانشكده دامپزشكي دانشگاه شيراز با موفقيت درمان شده است گزارش مي شود. قرقاول تحت بيهوشي عمومي پس از جااندازي و ترميم ليگامنت، كپسول مفصلي و پوست به طور كامل بهبودي يافت. برنامه ريزي پيش از انجام عمل جراحي به علت وجود تفاوت آناتوميك در ناحيه tarsometatarsal مي تواند از عوارض پس از عمل جلوگيري كند. توجه به اندام حركتي مقابل و شروع محدود حركات در اولين زمان بعد از عمل، نقش بسزايي در بهبودي قابل قبول نهايي خواهد داشت.