شماره ركورد كنفرانس :
4121
عنوان مقاله :
ارزيابي اجزاي بيلان آب حاصل از مدل سطح زمين GLDAS-2 و GLDAS-2.1در استان قزوين
پديدآورندگان :
فرجي زهره zfaraji9101@gmail.com نويسنده مسوول: دانش آموخته كارشناسي ارشد آبياري و زهكشي، گروه مهندسي آب دانشگاه گيلان , كاوياني عباس abbasskaviani@gmail.com استاديار گروه مهندسي آب دانشگاه بين المللي امام خميني( ره)
كليدواژه :
بارش , تبخير پتانسيل , دما , رواناب , مدل سطح زمين (GLDAS)
عنوان كنفرانس :
دوازدهمين همايش ملي علوم و مهندسي آبخيزداري ايران، آبخيزداري و بحران هاي محيطي
چكيده فارسي :
با توجه به مشكلاتي نظير خطاي انساني، مسائل مالي، عدم دسترسي به تمام مناطق مورد نظر و مشكلات جوي كه در ثبت دادههاي هواشناسي وجود دارد، نياز دسترسي به مدلهايي كه به وسيله تكنيك سنجش از دور مشكلات ذكر شده را حل كنند و دادههاي به هنگام و دقيق در اختيار كاربران قرار دهند، غيرقابل انكار است. مدل سطح زمين GLDAS يك منبع اطلاعاتي مهم براي تحقيقات چرخهي آب در جهان است. مدل GLDAS-2 شامل دو نسخهي مدل GLDAS-2.0 و مدل GLDAS-2.1 ميباشد. در پژوهش حاضر مدل GLDAS-2 و نسخههاي منتشر شدهي آن مورد بررسي قرار گرفته است. اين مقاله با هدف ارزيابي دادههاي دماي هوا، دماي خاك، بارش، رواناب و تبخير پتانسيل حاصل از نسخههاي 0/2 و 1/2 مدل GLDAS-2 توسط دادههاي مشاهداتي ايستگاههاي سينوپتيك و هيدرومتري انجام شد. نتايج حاكي از آن است كه در ايستگاه قزوين، داده¬هاي دماي هوا و دماي خاك، بارش و تبخير پتانسيل حاصل از مدل GLDAS به ترتيب با ضريب تبيين بيش از 9/0، 9/0، 7/0 و 8/0 و همچنين داده¬هاي مجموع حجم سالانه رواناب حاصل از مدل GLDAS در ايستگاه¬هاي باراجين و باغ كلايه به ترتيب با ضريب تبيين 49/0 و 55/0 همبستگي مناسبي با داده¬هاي مشاهداتي دارند. نتايج نشان مي¬دهد كه در حال حاضر دادههاي دما، رواناب، تبخير پتانسيل و بارش( به جز ايستگاه آوج) مدل GLDAS-2.0 دقت بالاتري نسبت به دادههاي مدل GLDAS-2.1 دارد. با توجه به اينكه دقت مدل GLDAS در منطقه كوهستاني آوج كمتر از ساير مناطق مي¬باشد لذا ممكن است دليل آن اقليم منطقه و ارتفاع از سطح درياي(9/2034) بالاتر آن نسبت به ساير مناطق باشد.