تبيين چارچوب تئوريك الگوي توسعه پايدار كارآفريني گردشگري در مناطق روستايي

افزايش اهميت كسب و كارهاي گردشگري در تنوع بخشي اقتصادي و پايداري معيشتي بويژه در جوامع محلي به همراه گسترش روز افزون تقاضاي گردشگري و تنوعهاي در نيازهاي گردشگران، سبب شكل گيري فرصتهاي مختلف اقتصادي براي پاسخگويي به اين نيازها ميباشد كه يكي از راهكارهاي و روشهاي مناسب توجه به فعاليتهاي نوآورانه و خلاقانه در چارچوب كارآفريني ميباشد. همچنين امروز توجه كارآفرينان به مسائل زيستمحيطي در كنار منفعت اقتصادي، نياز برنامه ريزان و مديران گردشگري روستايي را براي استفاده از ايده هاي خلاقانه براي حفظ محيط زيست در عين استفاده از جاذبه هاي گردشگري در توسعه اقتصادي و اجتماعي روستاها را بسيار ضروري ساخته است. بر اين اساس در اين مطالعه از روش شناسي تحليلي تبييني بر اساس رويكرد نظري و معرفت شناختي توسعه - گردشگري پايدار و كارآفريني زيست محيطي به عنوان مبناي تبيين چارچوب تئوريك الگوي توسعه پايدار كارآفريني گردشگري در مناطق روستايي براي پاسخگويي به سوال كليدي تحقيق استفاده شده است. در نهايت پس از تلفيق مباحث انجام شده الگوي مطلوب كارآفريني پايدار گردشگري روستايي طراحي و ارائه گرديده است. از ويژگيهاي اساسي الگو داشتن رويكرد نظري بر پايه كارآفريني و گردشگري پايدار و رعايت ارزشهاي توسعه پايدار است كه ميتواند مبناي انجام هر گونه برنامه ريزي براي توسعه كارآفريني گردشگري در آينده باشد.