بررسي ميزان آگاهي و گرايش دانشجويان به كارآفريني

هدف از اين پژوهش بررسي ميزان آگاهي دانشجويان دانشگاه هاي پيام نور و آزاد اسلامي آباده از كارآفريني و همچنين ميزان گرايش به كارآفريني در ميان آنان است. بدين منظور تعدادي از مطالعات انجام شده داخلي و خارجي و نظريه هاي مورتبط بوه موضوع كارآفريني، مورد مطالعه قرار گرفت. از ميان نظريه هاي موجود، دو نظريه به عنوان چارچوب نظري اين تحقيق انتخاب گرديد: نظريه ويژگيهاي - شخصيتي كارآفريني و نظريه رفتاري. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاههاي پيام نور و آزاد شهرستان آباده در سال تحصيلي 91-1390 بوده كه بر اساس جدول حجم نمونه لين با سطح اطمينان 95درصد، حجم نمونه به ترتيب 338و 340 نفر انتخاب شده است نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه ميزان تحصيلات پدر(r=0/139)، ميزان تحصيلات مادر (r=0/090)، خوش بيني نسبت به آينده شغلي و تحصيلي(r=0/285)، توانايي برقراري ارتباط با ديگران (r=0.236)، احساس استقلال عمل در انجام كارها (r=0/277)، استعداد انجام كارهاي نو و ابتكاري (r=0/185)، احساس مسئوليت در انجام كارها (r=0/251)، پذيرش ريسك و خطر در انجام كارها (r=0/204)، داشتن اعتماد به نفس (r=0/248)، داشتن هدف و اهداف در زندگي(r=0/349)، توانايي استفاده از فرصتهاي زندگي (r=0/378)، با متغير گرايش به كارآفريني داراي رابطه معنادار هستند. نتايج تحليل چند متغيره به روش رگرسيون گام به گام، براي متغير گرايش به كارآفريني نشان مي دهد كه از مجموع متغيرهاي مستقل (متغيرهاي فاصله اي) پنج متغير وارد مدل مي شوند. اين متغيرها به ترتيب ورود به مدل، عبارتند از: توانايي استفاده از فرصتهاي زندگي (β=0/197)، خوش بيني نسبت به آينده شغلي و تحصيلي (β=0/108)، احساس مسوليت در انجام كارها (β=0/109)، ميزان تحصيلات پدر (β=0/199)، ميزان تحصيلات مادر (β=-0/143). از ميان متغيرهاي زمينه اي نيز محل تولد، محل زندگي، وضعيت اشتغال پدر، دانشگاه محل تحصيل و گرايش به كارآفريني، داراي رابطه معنادار هستند.