بررسي علل عدم رغبت اعضاي هيات علمي دانشگاه ها به انجام فعاليت هاي تحقيقاتي

يكي از وظايف اصلي اعضاي هيئت علمي دانشگاه ها انجام فعاليت هاي تحقيقاتي است كه بايد بيش از 50 % فعاليت هاي آنها را پوشش دهد. اما در عمل چنين نيست و اعضاي هيئت علمي بيشتر وقت خود را صرف آموزش مي نمايند. اين تحقيق در پي جواب دادن به اين سوال اساسي است كه چرا اعضاي هيئت علمي رغبت كافي براي انجام فعاليت هاي پژوهشي ندارند وبيشتر برروي آموزش تمركز دارند. جامعه آماري شامل اعضاي هيئت علمي تمام وقت دانشكده هاي علوم انساني، مديريت و حسابداري، تربيت معلم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب است. روش نمونه گيري براي اعضاي هيئت علمي بصورت نمونه گيري تصادفي ساده مي باشد. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه است. براي تجزيه وتحليل داده ها از آمار توصيفي و آماراستنباطي (آزمون T و آناليز واريانس) استفاده شده است. نتا يج بدست آمده نشان مي دهد كه عدم تامين نيازهاي غير مادي (معنوي) مانند عدم تشويق و حمايت هاي معنوي مناسب از محقق، عدم استفاده از دستاوردهاي علمي و پژوهشي انجام شده در تصميم گيري هاي اجرايي، فقدان زمينه فرهنگي مناسب براي تحقيقات و احترام به محقق، از عوامل اصلي هستند كه باعث عدم تمايل اعضاي هيات علمي به انجام تحقيقات علمي شده است.