اساس سازمان هاي دانش بنيان: توسعه توانمندي منابع انساني

در اين مقاله ابتدا به مفهوم و مباني سازمان يادگيرنده اشاره مي شود، سپس مروري بر مفهوم و مباني نظري توانمندسازي كاركنان و در پايان نقش كاركنان توانمند (دانشي) درسازمان يادگيرنده، و يك مدل ادغامي از هر دو موضوع مورد بررسي قرار مي گيرد. بحث از سازمان يادگيرنده به عنوان سازماني كه به طور مستمر ظرفيت خود را براي خلق آينده اش افزايش مي دهد، يكي از نظريه هاي نويني است كه در دانش مديريت مطرح شده است. مطابق اين نظريه، سازمان مجموعه اي است كه در آن همه افراد پيوسته مي آموزند كه چگونه با يكديگر ياد بگيرند. سازمان هاي يادگيرنده شانسي، پديدار نمي گردند بلكه تلاش هايي سازمان يافته به ايجاد آنان منجر مي گردد اين ديدگاه داراي مفاهيم و مباني خاصي است و كاركنان در اين نظريه نيز داراي مفهوم، مباني و وظايف ويژه اي هستند كه بايد به طور موشكافانه مورد دقت بيشتر قرار گيرد.