بررسي رابطه بين رفتار شهروندي سازماني با بهبود كيفيت آموزش در دانشگاه

هدف پژوهش بررسي رابطه بين رفتار شهروندي سازماني با بهبود كيفيت آموزش در دانشگاه بوعلي سينا همدان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است، جامعه آماري شامل كليه كاركنان رسمي و پيماني دانشگاه بوعلي سينا همدان 294 نفر در سال تحصيلي 91 بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي 155 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني فارح و همكاران و پرسشنامه بهبود كيفيت آموزش بود. (پايايي پرسشنامه ها به ترتيب 94 % و 92 % بدست آمد) داده هاي پژوهش با استفاده از آزمون هاي t تك گروهي، تحليل واريانس و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان داد بين مؤلفه هاي آداب اجتماعي، نوع دوستي و جوانمردي با بهبود كيفيت آموزش رابطه معنادار مشاهده نشد، اما بين مؤلفه هاي وجدان كاري، هماهنگي متقابل، محافظت از منابع سازمان و نزاكت با بهبود كيفيت آموزش همبستگي مثبت و معنادار وجود دارد. ديگر يافته ها حاكي از آن است كه رفتار شهروندي در حد مطلوب و بالاتر از حد متوسط مي باشد همچنين بهبود كيفيت آموزش كمتر از ميانگين فرضي در طيف ليكرت مي باشد.