تحليل شبكه اجتماعي: روش شناسي نوين در توسعه منابع انساني

توسعه منابع انساني در يك نگاه اجمالي و به طور طبيعي به هم پيوستگي اجتماعي، فرهنگي و معنوي، ظرفيت سازي و قدرتمندسازي كاركنان را دنبال مي كند. رويكرد شبكه، روش ها و چارچوبي براي درك سطوح چند گانه توسعه منابع انساني و ادراك كل نسبت به اجزا را براي ما فراهم مي سازد. تحليل شبكه اجتماعي يك ابزار قدرتمند به منظور تجزيه و تحليل ماهيت و الگوي روابط ميان اعضاي يك شبكه خاص مي باشد و اين امكان را براي متخصصان فراهم مي سازد كه گره هاي ارتباطي كه بر انتقال اطلاعات، منابع و دانش در سازمان نقش داشته را مورد شناسايي قرار دهد. تحليل شبكه اجتماعي، نوعي روش شناسي براي بررسي و مطالعه ي ساختار ميان افراد، گروه ها و سازمان ها است كه به توضيح تنوع هاي موجود در باورها، رفتارها و دستاوردها مي پردازد. اين مقاله با مرور ادبيات، به قابليت هاي كاربردي تحليل شبكه اجتماعي در حوزه توسعه مديريت منابع انساني مي پردازد. در نهايت به اين نتيجه منجر مي شود كه تحليل شبكه اجتماعي به عنوان ابزاري مفيد و كارا مي تواند به صورت كاملاً عملي در جهت توسعه منابع انساني و همچنين دادن نگاهي همه جانبه به مديران به منظور توسعه بخش هاي مختلف سازماني با توجه به نياز و اهداف آنان مورد استفاده قرار گيرد.