تاثيرارتقاء فرايندها بر رضايتمندي كاركنان در چارچوب مدل EFQM(مورد مطالعه: شبكه بهداشت و درمان شميرانات،دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي)

اين مطالعه با هدف تعيين تاثير مديريت فرايندها بر رضايتمندي كاركنان در چارچوب مدلي تعالي EFQM در سال 90 و 91 انجام گرفته است و از نوع مداخله تك گروهي پيش و پس آزمون مي باشد. جامعه مورد مطالعه كليه كاركنان و حجم نمونه به تعداد 156 و به روش نمونه گيري تصادفي است. سنجش رضايتمندي قبل از مداخله با استفاده از پرسشنامه اي كه روايي و پايايي آن مورد تاييد مي باشد انجام گرفته است (α=0/88). برنامه مداخله اي ارتقاء فرايندها در سه سطح مديريتي، عملياتي و پشتيباني در طي يك سال شروع، اجرا و ارزيابي گرديد و پس از 6 ماه رضايتمندي مجدد مورد بررسي قرار گرفت. بررسي وضعيت رضايتمندي كاركنان با استفاده از آزمون تي تست مستقل در هر دو سال 90 و 91 علي رغم افزايش، پايين تر از حد مطلوب مي باشد. مقايسه ميانگين هاي رضايتمندي كاركنان در سال هاي 90 و 91 با استفاده از آزمون تي تست زوجي نشان دهنده تفاوت معناداري مي باشد (P value lt;0.001). بيشترين ميزان نارضايتي مربوط به وضعيت حقوق و مزايا و بيشترين ميزان رضايتمندي مربوط به رهبري مي باشد. در سال 90، بين متغيرهاي ميزان تحصيلات و نوع استخدام با ميزان رضايتمندي و در سال 91 بين متغيرهاي جنس، سابقه كار و ميزان تحصيلات با سطح رضايتمندي كاركنان ارتباط معناداري مشاهده شده است (Pvalue lt;0.05).