بررسي نقش مولفه هاي مؤثر بر رهبري معنوي مطالعه موردي دانشگاه ايلام

براي رسيدن به شناخت تكامل و تمايز پارادايم رهبري معنوي به عنوان موضوعي مهم پيرامون ايجاد تحول در سازمان، بررسي گسترده اي در مورد رهبري معنوي صورت گرفته است. اگرچه رهبري و خصوصيات رهبران بزرگ سال ها است كه تئوريزه شده است، اما بررسي علمي تنها از قرن بيستم آغاز گرديده است. رهبران معنوي توانايي هاي اجرايي كارمندان را شناسايي مي كنند، مردم را به سمت شرافت آموزش و سوق مي دهند و زندگي حرفه اي را با زندگي شخصي درهم ادغام مي سازند. هدف اين مقاله پاسخ به سوالاتي مانند: آيا بين رهبري معنوي و اعتماد, تحول آفريني، ايمان و اميد، احترام، بينش و بصيرت و در نهايت شجاعت رابطه معنا داري برقرار است ؟ اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي و از نوع همبستگي و به طور مشخص مبتني برمدل معادلات ساختاري است. آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه هاي موجود در اين تحقيق 8627% محاسبه شده است. يافته ها نشان ميدهد كه بين رهبري معنوي و اعتماد، تحول آفريني، ايمان و اميد، احترام، بينش و بصيرت و در نهايت شجاعت رابطه معنا داري برقرار است.