كارآفريني: نگرش ها و پژوهش ها

مفهوم كارآفريني، نخستين بار مورد توجه اقتصاد دانان قرار گرفت و از قرن 16 تاكنون تقريباً تمامي مكتب هاي اقتصادي، آن را مورد توجه قرار داده اند. كارآفريني در طول دوره هاي مختلف مفاهيم متعددي يافته است و در هر دوره اي نظريه پردازان بر يكي از جنبه هاي آن تأكيد كرده اند. اقتصاددانان از هزاره سوم به هزاره «اقتصاد دانايي محور يا اقتصاد دانش مدار» ياد مي كنند و مديران صنايع از آن به هزاره «كارآفريني» ياد مي كنند، در حال حاضر كارآفريني از مفاهيمي است كه همه علوم و رشته هاي دانشگاهي به آن توجهي خاص دارند و براي موفقيت در زمينه كارآفريني ابتدا بايد نحوه پيدايش و مفاهيم و ويژگي هاي اين واژه به درستي مشخص شود و پژوهش هاي ابتدايي كه منجر به شكل گيري اين اصطلاح به شكل كنوني شده است، مورد توجه قرار گيرد تا كليه رشته هاي دانشگاهي بتوانند از اين مفهوم بين رشته اي در علم خود بهره ببرند. در واقع آشنايي با مباني نظري و تاريخچه و آگاهي از ديدگاه هاي مختلف در زمينه كارآفريني مي تواند نوعي جهش فكري در ديدگاه افراد به وجود آورد. اين مقاله سعي دارد تا ديدگاه هاي مختلف در زمينه كارآفريني را بيان كرده و پژوهش هاي ابتدايي كه منجر به شكل گيري اين مفهوم شده است را مورد بررسي قرار دهد تا بتواند به پژوهشگران و افرادي كه تمايل به فعاليت در زمينه كارآفريني دارند در ايجاد چارچوب ذهني و نگرش آنان كمك كند.