فرهنگ سازماني مبتني بر معنويت ومعنا جويي در كار

معنويت در محيط كار، از مفاهيم تازه اي است در حوزه ي مطالعات رفتار سازماني ، كه در ساليان اخير در ادبيات مديريت و كسب و كار در غرب ظهور كرده است و حتي از آن به عنوان يك پارادايم جديد نيز ياد مي شود . معنويت در محيط كار با رويكرد هاي مختلفي بررسي شده است. از سوي ديگر فرهنگ سازماني، سيستمي از استنباط مشترك است كه اعضاء نسبت به يك سازمان دارند. ريشه موفقيت ها و شكست هاي سازمان را مي توان در فرهنگ يك سازمان جستجو كرد. از اين رو فرهنگ به عنوان مجموعه اي از ارزشهاي مشترك، هنجارها، قوانين، آداب و رسوم يك ملت يا يك واحد كه قابل انتقال به نسل هاي بعدي نيز مي باشد به طرز عميقي متأثر از جريان معنويت و ارزش هاي معنوي سازمان مي باشد. هدف اين مطالعه صرفنظر از رويكردهاي مختلف معنويت در سازمان، مروري بر حوزه ي ادبيات معنويت و فرهنگ سازماني است و تلاش بر اين است تا بتوان به تحليل و بررسي تأثير معنويت بر فرهنگ سازماني پرداخت. روش تحقيق توصيفي - تحليلي و بر اساس مطالعات كتابخانه اي است. يافته هواي تحقيق نشان مي دهد معنويوت در كار، توصيف تجربه كاركناني است كه كارشان ارضا كننده، با معنا و هدفمند است وباعث يكپارچگي، تماميت، كار بامعنا، فراتر رفتن از خود و در نهايت فرهنگ مبتني بر ارزشهاي الهي وعملكرد بالا در سازمان مي شود.