بررسي محدوديت ها و تنگناهاي توسعه و گسترش گردشگري شهري

رشد سريع گردشگري در دو دهه اخير و نقش غيرقابل انكار آن در تامين منابع مورد نياز ارز خارجي، توسعه اقتصادي و تأثير آن در تعاملات اجتماعي، فرهنگي و انساني در سطح بين المللي باعث توجه بيش از پيش كشورها به آن شده است. كشور ايران به لحاظ داشتن جاذبه هاي توريستي، طبيعي و تاريخي جزء ده كشور برتر جهان محسوب مي شود. شهر شيراز با زمينه هاي تاريخي، فرهنگي، سياسي، اجتماعي، طبيعي يكي ازنقاط مهم جذب گردشگر در كشور محسوب مي شود و از شهرت جهاني نيز برخودار است، به همين دليل اين شهر در تمامي طول سال از اقصي نقاط ايران و جهان پذيراي ايرانگردان و جهانگردان بسياري مي باشد از اين رو در اين تحقيق به بررسي اين سوال پرداخته شده است كه محدوديت ها و تنگناهاي توسعه و گسترش گردشگري در شهر شيراز چه مواردي مي باشند؟ اين تحقيق در محدوده ي شهر شيراز و به روش نمونه گيري تصادفي از بين كل مديران هتل ها، مهمانپذيرداران، دفاتر خدمات مسافرتي و تور گردان ها انجام شده است. داده هاي مورد نياز از طريق اسنادي و ميداني گرد آوري شده و نتايج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و روش هاي آماري توصيفي و تحليلي آزمون T تك نمونه اي تجزيه و تحليل شده است. نتايج تحقيق نشان ميدهد كه توسعه و گسترش گردشگري در شهر شيراز با محدوديتها و موانعي رو به رو مي باشد. ضعف برنامه ريزي جهت جذب سرمايه گذار در بخش گردشگري، امنيت مالي و جاني، ضعف توجه بهفضاي سبز بيشترين محدويت و مانع در توسعه صنعت گردشگري شهر شيراز است كه اين عامل خود بر جذب گردشگر و توسعه توريسم تأثير اساسي داشته است.