بررسي رابطه بين سبك رهبري مديران با ميزان رضايت شغلي كاركنان دانشگاه هاي پيام نور

هدف تحقيق بررسي رابطه بين سبك رهبري مديران با ميزان رضايت شغلي كاركنان دانشگاه هاي پيام نور شهرستان شوش، دزفول، انديمشك و الوان در سال تحصيلي 92- 91 مي باشد. جامعه آماري كاركنان (شامل اساتيد، كاركنان اداري و...) در سال تحصيلي 92- 91 تشكيل مي دهند كه تعداد 133 نفر از اين تعداد به عنوان نمونه انتخاب گرديده اند ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش دو پرسشنامه بسته پاسخ مربوط به سبك رهبري و رضايت شغلي مي باشد. فرضيه اول تحقيق عنوان مي كند بين سبك رهبري مديران با ميزان رضايت شغلي كاركنان در جامعه آماري مورد نظر رابطه معني داري وجود دارد. فرضيه دوم تحقيق بيان مي دارد كه بين سبك رهبري آمرانه - استثماري با ميزان رضايت كاركنان در جامعه آماري مورد نظر رابطه معني داري وجود دارد فرض سوم تحقيق كه مي گويد بين سبك رهبري آمرانه - خيرخواهانه ليكرت با ميزان رضايت شغلي كاركنان در جامعه آماري مورد نظر رابطه معني داري وجود دارد فرض چهارم تحقيق بيان مي كند كه بين سبك رهبري مشورتي با رضايت شغلي كاركنان در جامعه آماري مورد نظر رابطه معني داري وجود دارد فرض پنجم تحقيق بيان مي دارد كه بين سبك رهبري مشاركتي با ميزان رضايت شغلي كاركنان در جامعه آماري مورد نظر رابطه معني داري وجود دارد. به طور كلي اين پژوهش نشان مي دهد كه بين سبك آمرانه – استثماري و آمرانه - خيرخواهانه با رضايت شغلي رابطه اي وجود ندارد و در مورد سبك مشورتي و مشاركتي ليكرت با ميزان رضايت شغلي رابطه اي وجود ندارد و در مورد سبك مشورتي و مشاركتي با ميزان رضايت شغلي كاركنان رابطه مستقيم و معني داري وجود دارد و اين بدين معني است كه كيفيت رهبري در فراگردهاي مختلف يك سازمان نظير شيوه تصميم گيري، ارتباطات، تعامل گروهي اعضاء ايجاد محيط مطلوب و مناسب كاري، تامين نيازهاي فردي و دستيابي به اهداف سازماني تاثير بسزايي دارد و مهمترين عامل به شمار مي آيد بنابراين شايسته است آن را به عنوان يكي از مولفه هاي رضايت شغلي كاركنان به حساب آورد.