عارضه يابي سازماني رهبري و بررسي رابطه آن با بهبود سازماني از منظر مديريت تغيير راهبردي (مطالعه موردي: دستگاههاي زيربنايي و توليدي دولتي شهر كرمان)

اين پژوهش با هدف عارضه يابي سازماني رهبري و بررسي رابطه آن با بهبود سازماني از ديدگاه مديريت تغيير راهبردي در دستگاههاي زيربنايي و توليدي دولتي شهر كرمان انجام گرفت؛ كه از نوع توصيفي و كاربردي با مطالعات مقطعي و روش همبستگي، با جامعه آماري 55 نفر در 17 دستگاه مذكور؛ شامل كليه مديران كل و معاونتها با مطالعات مقطعي در سال 91 مي باشد. در اين پژوهش جهت گردآوري اطلاعات، از پرسشنامه هاي عارضه يابي سازماني 1( ODQ) و بهبود سازماني، توصيف داده ها از شاخصهاي آماري، جداول و نمودارها، تعيين همبستگي از آزمون پيرسون، فرض نرمال بودن متغيرها از آزمون كولموگوروف - اسميرنف يك نمونه اي استفاده شد. نتايج پژوهش حاكيست در اين دستگاهها، مقادير شاخص هاي توصيفي در خصوص متغير شناخت سازماني، نشان ميدهد مولفه رهبري با ميانگين عارضه سازماني (5/9) بسيار بالاتر از حد متوسط (4) است؛ كه حاكي از مساله و يا مشكلات حاد در اين حوزه سازمان مي باشد. يافته ها حاكيست بين وضعيت رهبري و بهبود سازماني در دستگاههاي زيربنايي و توليدي دولتي شهر كرمان رابطه معني داري وجود دارد (0/05 gt;r= 0/700 , P) ضريب همبستگي و رابطه بين اين دو متغير نشان ميدهد؛ همبستگي از نوع مستقيم و قوي وجود دارد. لذا براساس اين نتايج، پيشنهاداتي جهت بهبود سازماني در اين دستگاهها ارائه گرديد.