بررسي رابطه هماهنگي رغبت شغلي و شغل فعلي با ادراك از كيفيت زندگي كاري كاركنان ادارات تربيت بدني استان اصفهان

اين تحقيق با هدف تعيين رابطه بين هماهنگي رغبت شغلي و شغل فعلي كاركنان با اداراك از كيفيت زندگي كاري انجام گرفت. روش تحقيق توصيفي - همبستگي است. جامعه آماري تحقيق كليه كاركنان ادارات تربيت بدني و اداره كل استان اصفهان است كه در آبان ماه سال 1390 تعداد آنها 416 نفر گزارش گرديد. تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان (خوي نژاد 1381) و در سطح اطمينان 59 درصد، 200 نفر محاسبه شد كه از اين تعداد پرسشنامه توزيع شده، 179 پرسشنامه برگشت گرديد. نمونه گيري به روش تصادفي طبقه اي انجام گرفت. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه ادراك از كيفيت زندگي كاري والتون (1975)، رغبت شغلي ميشل گوكلن و پرسشنامه محقق ساخته ويژگي هاي شغلي استفاده گرديد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و براي تحليل از روشهاي همبستگي ، رگرسيون، تحليل واريانس وآزمون تي spss19 آماري استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كيفيت زندگي ادراك شده در محيط كار با هماهنگي رغبت شغلي و شغل فعلي كاركنان رابطه معني دار وجود دارد. نتايج مربوط به متغيرهاي جمعيت شناختي نشان داد كه ميزان ادراك از كيفيت زندگي كاري و همچنين ميزان هماهنگي رغبت هاي شغلي با شغل فعلي كاركنان نسبت به همه متغيرهاي جمعيت شناختي (جنسيت، سن، ميزان تحصيلات، سنوات خدمت) تفاوت معني داري نشان ندادند.