بررسي عوامل تعيين كننده مديريت سرمايه در گردش در شركتهاي كوچك

با توجه به جايگاه و اهميت سرمايه در فرايندهاي سازماني، مديريت آن از اهميت خاصي برخوردار ميباشد. در اين ميان سرمايه در گردش به طور كلي در همه سازمانها و بخصوص در سازمانهاي با اندازه كوچكتر، بخش عظيمي از سرمايه سازمان را به خود اختصاص ميدهد، و مديريت آن بر اساس مكانيزم هاي مديريت عناصر زنجيره تامين (كاركنان، املاك و مستغلات سازماني، دانش، سرمايه، تكنولوژي) نيز از اهميت بهسزايي برخوردار است نكته مهمي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين مساله است كه سازمانها بايد توجه كافي به اين عوامل بنمايد و با شناسايي دقيق اين عوامل تاثير گذار و اثرات آنها بر روي مديريت سرمايه در گردش، از اثرات مثبت اين عوامل در سازمان بهره مند گردند. تامين مالي شركت ها به طور اساسي با سه تصميم گيري در ارتباط است؛ تصميمات ساختار سرمايه، تصميمات بودجه بندي سرمايه اي، و تصميمات مديريت سرمايه در گردش از ميان اين سه تصميم؛ مديريت سرمايه در گردش مؤلفه بسيار مهم از تامين مالي شركت است زيرا بر سودآوري و نقدينگي شركت مؤثر است، با دارايي ها و بدهي هاي جاري در ارتباط است. هدف اصلي تحقيق بررسي عوامل تعيين كننده مديريت سرمايه در گردش در شركتهاي با اندازه كوچك ميباشد. پژوهش حاضر با انتخاب 69 شركت از بين شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار براي دوره زماني 1379 تا 1388 انجام شده است عوامل تعيين كننده شامل بازده كل دارايي ها، چرخه عملياتي، جريان نقد عملياتي، رشد فروش، اندازه، اهرم مالي و Q توبين مي باشند. روش تحقيق در اين پژوهش همبستگي است براي تجزيه و تحليل دادهها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه در شركتهاي كوچك بين جريان نقد عملياتي، بازده كل دارايي ها و اهرم مالي با سرمايه در گردش مورد نياز رابطه معنادار وجود دارد.