بررسي ارتباط بين استراتژي هاي منابع انساني و مشاركت كاركنان سازمان تأمين اجتماعي

هدف از تحقيق حاضر بررسي ارتباط بين استراتژي هاي منابع انساني و مشاركت كاركنان سازمان تأمين اجتماعي است. در اين تحقيق از مدل استراتژي چهارگانه منابع انساني ديويد هيوسي كه شامل استراتژي وظيفه مدار، توسعه اي، الگو مدار و تحول آفرين مي باشد به عنوان متغيرهاي مستقل و ميزان مشاركت كاركنان به عنوان متغير وابسته استفاده شده است. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه 40 سوالي در جامعه آماري 60 نفري پرسنل سازمان تأمين اجتماعي بابل استفاده شد. بر اساس جدول استاندارد كوهن و مورگان تعداد 54 نفر بعنوان نمونه انتخاب شده اند كه در نهايت تعداد 42 پرسشنامه با نرخ بازگشت 77% تكميل و عودت داده شد. روش تحقيق حاضر توصيفي از نوع پيمايشي بوده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss و Lisrel به كمك آزمونهاي آلفاي كرونباخ، تي و مدل معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج نشان داد كه پرسشنامه تحقيق با ضريب پايايي 75/2 % مورد تائيد قرار گرفت. نتايج آزمون تي نشان داد استراتژي وظيفه مدار و الگومدار با مشاركت كاركنان رابطه معني داري ندارد و مدل معادلات ساختاري بالاترين تاثير استراتژي تحول آفرين را تائيد نمود.