بررسي تطبيقي مدل هاي نوين برون سپاري استراتژيك

امروزه، مسايلي همچون افزايش فشارهاي رقابتي، دشواري هاي كسب و كار، محدوديت منابع، پيچيدگي هاي تكنولوژيك، تخصصي تر شدن كارها، شتاب تحولات محيطي، عدم اطمينان به آينده، افزايش هزينه ها و نيز محدوديت هاي قانوني باعث شده اند تا سازمان ها در الگوهاي مديريتي خود تجديد نظر كرده و براي دستيابي به مزيت هاي رقابتي در دنياي كسب و كار، به استراتژي هاي جديد روي آورند. يكي از اين استراتژي ها، تمركز بر شايستگي هاي اصلي و واگذاري انجام بسياري از فعاليت ها به منابع خارج از سازمان (برون سپاري) است. تصميم برون سپاري، يكي از پيچيده ترين تصميمات سازماني به شمار مي رود. اتخاذ اين تصميم، به عنوان بخش نخست فرايند برون سپاري، مستلزم شناسايي كليه عوامل تأثيرگذار است. منافع برون سپاري از يك سو و خطرپذيري ها و موانع موجود از سوي ديگر بررسي همه جانبه و دقيق اين تصميم را اجتناب ناپذير ساخته است. در اين مقاله آخرين و كامل ترين مدل هاي برون سپاري بررسي شده است كه با توجه به زمينه فعاليت سازمان يكي از مدل هاي ارائه شده كاربردي تر مي باشد.