تحليل راهبردي موانع اجراي مديريت دانش با استفاده از ابزار تصميم گيري گروهي در دانشگاه بينالود مشهد

با گذشت زمان و با پيشرفت هر چه بيشتر و سريع تر تكنولوژي در جوامع مختلف نياز به دانش و اطلاعات نسبت به گذشته بيشتر احساس مي شود.سازمانهاي زيادي از جمله دانشگاهها در حال حاضر مديريت دانش را به عنوان وسيله اي براي موفقيت خود به كار گرفته اند.در اين پژوهش با استفاده از روش تحقيق ميداني و ابزارهاي تصميم گيري گروهي ( AHP فازي گروهي)، مفهوم مديريت دانش و همچنين اهداف و راهبردها و موانع آن در موسسه آموزش عالي بينالود مورد بررسي قرار گرفته است.اين پژوهش از نظر هدف كاربردي بوده و از جامعه آماري كه مبتني بر 25 نفر از اعضاي هيئت علمي و اساتيد آموزش عالي موسسه بينالود بوده اند استفاده شده است.در اين پژوهش بررسي وضع موجود، وضع مطلوب و شكاف موزون با ميزان توانمندي موانع مقايسه شده است. در پايان پس از بررسي و تجزيه و تحليل در بين 5 مانع اصلي، 2مانع سازماني و فرهنگي بايد در اولويت قرار گيرند زيرا موسسه توان خوبي براي برطرف كردن شكاف بين وضع موجود و مطلوب دارد و مي تواند با صرف كمترين توان بيشترين بهره را ببردبه عبارتي خواهد توانست با مرتفع كردن اين دو مانع تا حد زيادي مديريت دانش را در موسسه اجراي نمايد.