تحليلي بر مهاجر تهاي روستا/شهري سكونتگاه هاي روستايي شهرستان مشهد

وضعيت كنوني حاكم بر شهرستان مشهد بيانگر تخليه جمعيت نواحي روستايي كم توان به سود نواحي پرتوان يعني مادرشهر مشهد، حاشيه و روستاهاي مجاور م يباشد. در اين فرآيند نامطلوب، مقصد مهاجرت ابتدا روستاهاي پيرامون مشهد و سپس حاشيه و شهر مشهد -كه فاقد زيرساخت هاي اجتماعي، اقتصادي كافي است - مي باشد. نتيجه آن، تخليه روستاها، افزايش جمعيت حاشيه نشين و فشار بيشتر بر ساختار ناتوان شهر مشهد، افزايش آسيب هاي اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي خواهد بود . از اين رو مطالعه حاضر به بررسي وضعيت مهاجرت و عوامل مؤثر بر آن در سكونتگا ههاي روستايي شهرستان مشهد مي پردازد . روش تحقيق اي ن 1365 و پرسش نامه - پژوهش توصيفي - تحليلي مي باشد و ابزار تحقيق نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن طي سال هاي 1385 آبادي در 41 روستاي نمونه است. متغير وابسته تحقيق موازنه جمعيت و متغيرهاي مستقل؛ فاصله تا مادرشهر مشهد، اشتغال و سطح برخورداري از 6 نوع خدمت م يباشد. بررسي ها نشان م يدهد بر اساس موازنه 20 ساله جمعيت، 70 % روستاهاي شهرستان مشهد در سال 1385 مهاجرفرست بوده اند، همچنين عمده جمعيت روستايي در بخش هاي محدودي از شهرستان يعني شمال شرق و شمال غرب مادرشهر مشهد متمركز م يباشد، نتايج حاصله از آزمون همبستگي بيانگر اين مطلب است كه با كاهش فاصله از مادرشهر مشهد، موازنه جمعيت روندي افزايشي به خود مي گيرد. اين امر به دليل وجود فرص تهاي شغلي در بخش غيركشاورزي يعني صنعت و خدمات در روستاهاي مجاور مادرشهر مشهد م يباشد. همچنين برخورداري از امكانات خدماتي تأثير چنداني بر نگهداشت جمعيت روستايي شهرستان مشهد نداشته است. در مجموع شرايط موجود حاكي از عدم تعادل فضايي در سطح شهرستان مشهد م يباشد.