بررسي رابطه بين خصايص كارآفرينانه و مولفه هاي كارآفريني شركتي: مطالعه موردي شركت تعاوني روستايي شباهنگ شهريار

اين تحقيق با هدف ارزيابي كارآفريني شركتي و ويشگيهاي شخصيتي كارآفرينانه و بررسي ارتباط بين آنها انجام شد. جامعه آماري اين تحقيق شامل تمام كاركنان و مديران شركت تعاوني روستايي شباهنگ شهريار بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان،148 نفر تعيين و پاسخگويان به شيوه تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها از طريق يك پرسشنامه متشكل از شاخص ارزيابي كارآفريني شركتي و ابزار ويشگيهاي شخصي كارآفرينان ايراني، گردآوري و با نرم فزار SPSS تحليل شد. نتايج تحقيق نشان مي دهد بيشتر كاركنان مورد مطالعه از نظر برخورداري از خصايص كارآفرينانه در سطح بسيار قوي هستند. بر اساس ضرايب همبستگي رابطه مثبت و معنيداري بين خصايص كارآفريني و مولفههاي كارآفريني شركتي وجود دارد. براساس آزمون t رابطهاي معنيداري بين خصايص كارآفريني و متغيرهاي فردي و تحصيلي، سابقه شغلي و عضويت در تعاوني وجود ندارد. نتايج همبستگي رابطه مثبت و معناداري را بين مولفههاي حمايت مديريت، اختيارات و آزادي عمل، سيستم پاداش، كارآفريني شركتي و قابليتهاي كارآفرينانه نشان ميدهند. همبستگي منفي و معناداري بين زمان در دسترس و قابليتهاي كارآفرينانه وجود دارد.