بررسي رابطه ي سرمايه اجتماعي با رضايت تحصيلي دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد

هدف از اين پژوهش ، بررسي رابطه ي سرمايه ي اجتماعي با رضايت تحصيلي دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد بوده است. روش تحقيق از نوع توصيفي د همبستگي و مبتني بر مدل معادلات ساختاري بوده است. جامعه آماري پشوه ، شامل كليه دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد در سال تحصيلي 91-92 و روش نمونه گيري از نوع نمونه گيري خوشه اي بوده است. به همين منظور از بين دانشجويان دانشگاه مذكور، نمونه اي به حجم 249 نفر انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش مقياس سرمايه اجتماعي و رضايت تحصيلي دانشجويان بود، كه پس از محاسبه روايي و پايايي آن بين نمونه توزيع و جمع آوري شد. داده ها توسط نرم افزارهاي SPSS و Lisrel و با روش هاي آماري تي تك نمونه اي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره تحليل گرديدند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه: 1) دانشجويان سرمايه اجتماعي موجود در دانشگاه خود را پايين تر از سطح كفايت مطلوب Q3 و نيز سطح حداقل كفايت قابل قبول Q2 ارزيابي نموده اند 2) ميزان رضايت از تحصيل دانشجويان به طور معناداري پايين تر از سطح كفايت مطلوب Q3 و سطح حداقل كفايت قابل قبول Q2 مي باشد. 3) بين سرمايه اجتماعي و رضايت از تحصيل دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. از ديدگاه دانشجويان سرمايه اجتماعي، پيش بيني كننده مثبت و معنادار رضايت تحصيلي آنان مي باشد.