نقش زنان در توسعه از منظر صاحب نظران(مطالعه استان ايلام)

تقريبا نيمي از جمعيت جهان زنان تشكيل مي دهند اما نقش آنان در مقايسه با مردان در توسعه كشورها بسيار ضعيف است . در ايران براي تحقق اهداف چشم انداز بيست ساله كشور با توجه به سياست هاي اصل 44 قانون اساسي ،نياز به عزم ملي و حمايت عمومي همه مردم مي باشد. اين مقاله به بررسي و ريشه يابي علت حضور كم زنان در صحنه هاي كار و توليد از منظر صاحب نظران و ارائه راهكار هاي لازم جهت توانمند سازي و نق آفريني بيشتر آنها مي پردازد. روش تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش ،توصيفي مي باشد. جامعه آماري اساتيد دانشگاهها و مديران سازمان هاي استان ايلام و جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعات كتابخانه اي ،اسناد و مدارك ،مصاحبه و پرسشنامه نيمه سخت يافته گردآوري شده است. پس از تحليل داده ها نتايج حاكي از آن است كه عمده دلايل عدم حضور فعال زنان در عرصه كار و توليد در ايران عواملي همچون :اعمال تبعيض جنسيت در سياست ها و خط مشي دولت ،اعمال تبعيض جنسيتي از طرف مديران،عدم خود باوري و رغبت زنان به كار خارج از منزل،ناتوانيزنان در انجام وظابف اداري،مشكلات فرهنگي و مذهبي و عدم تشكل هاي حامي زنان مي باشد.همچنين عواملي چون :ارتقاء سطح علمي و تحصيلات، حضور زنان در مجالس قانون گذاري و مجالس محلي،رفع تبعيض جنسيتي در استخدامها، انتصاب در پست هاي مديريتي،تشكيل NGO هاي زنان،ايجاد مراكز كارآفريني زنان ومواردي ديگر ميتواند در نقش آفريني بيشتر زنان در توسعه كشور موثر باشد.