نوآوري استراتژيك و فناوري

استراتژي راه رسيدن به اهداف بلندمدت ومديريت استراتژك مديريتي است كه از فرآيندي سه مقطعي برخورداراست. نوآوري استراتژيك، نوآوري روشمند جهت دستيابي به مزيتي است كه ديگران در پي آن هستند. فناوري نيز داراي تعاريف متعددي است ولي شايد آن را نيز بتوان به نوعي دان به كارگيري ابزار تعريف نمود كه خود با مديريت عجين شده و كارايي و اثربخشي را از مديريت طلب مي نمايد. هدف ازاين پژوهش اصلاح برخي تناقضات موجود در ادبيات مربوط به نوآوري استراتشيك و بنا نهادن پايه نظري مناسب از طريق مطالعه نتايج پژوهش ها و منابع دست اول است.در اين مقاله تلاش شده تا از طريق بهبود كيفي پژوهش شرايط يافتن پاسخي به پرسش پژوهش كه كشف رابطه اي اين دو متغير است فراهم آيد، لذا در قسمت نتيجه گيري به بيان دلايل برقراري ارتباط بين نوآوري استراتژيك و فناوري پرداخته شده است.