كاربرد مدل پذيرش تكنولوژي جهت گسترش خدمات دولت الكترونيك (مطالعه موردي كاركنان دانشگاه فردوسي مشهد)

مدل پذيرش تكنولوژي يكي از قدرتمندترين ابزارهاي تئوريكي پي بيني كننده رفتار نيروي انساني در مورد پذيرش قرار دادن تكنولوژي هاي نوين مد نظر قرار گرفته است. اين مطالعه به چگونگي تأثير پذيري تصميم استفاده افراد از فن آوري دولت الكترونيك از متغيرهايي همچون نگرش ايجاد شده، منفعت ادراك شده، سهولت كاربرد ادراك شده، كيفيت سيستم اطلاعاتي و كيفيت اطلاعات پرداخته است. روش پشوه توصيفي پيمايشي بوده و جامعه آماري اين تحقيق كاركنان دانشگاه فردوسي مشهد است. نمونه آماري اين مطالعه شامل 317 نفر مي باشد كه از طريق نمونه گيري طبقه اي كه طبقات نمونه دانشكده ها، مراكزاداري، آموزشي و پژوهشي دانشگاه مي باشد، انتخاب شده اند. در نمونه گيري اوليه كه از 30 نفر جمع آوري شد، براساس اطلاعات بدست آمده، واريانس جامعه تخمين و اندازه نمونه محاسبه گرديد كه اين اندازه 317 نفر مي باشد. از تعداد 317 پرسشنامه توزيع شده، نهايتاً تعداد 280 پرسشنامه با نرخ بازگشت 88% قابل استفاده به دست محقق بازگشت. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه لين و همكارانش 2011 بود و پايايي ابزار بااستفاده از آلفاي كرونباخ محاسبه و 0/912 بدست آمد.براي تجزيه و تحليل داده ها، از نرم افزارهاي spss استفاده گرديد. نتايج بررسي ها مؤيد اثرگذاري اين عوامل به صورت مستقيم و غير مستقيم بر اراده و تصميم رفتاري در استفاده از خدمات دولت الكترونيك بوده است.