نقش مولفه هاي هوش هيجاني در پيش بيني مديريت تعارض كاركنان

مديريت تعارض اشاره به نحوه مقابله افراد با رويدادهاي دشوار زندگي دارد. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه ساده و چندگانه مولفه هاي پانزده گانه هوش هيجاني با شيوه مديريت تعارض (شيوه رقابتي، تعارضي و اجتنابي) كاركنان بود. روش: روش تحقيق حاضر از نوع همبستگي است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان تامين اجتماعي شهر بوشهر بود كه نمونه اي به تعداد 161 نفر به صورت تصادفي ساده انتخاب گرديد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي هوش هيجاني بار آن و مديريت تعارض بودند. يافته ها: نتايج نشان داد كه تمام ابعاد پانزده گانه هوش هيجاني بجز مسئوليت پذيري با شيوه مديريت تعارض اجتنابي رابطه معني داري داشتند. همچنين بجز ابعاد حل مسئله، روابط بين فردي، عزت نفس، مسئوليت پذيري و همدلي ساير ابعاد هوش هيجاني با شيوه مديريت تعارض رقابتي رابطه معني داري كسب كردند. افزون بر اين، تمام ابعاد هوش هيجاني بجز استقلال، فشار رواني، كنترل تكانه و خودابرازي با شيوه مديريت تعارض همكاري رابطه معني داري داشتند. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد رابطه چندگانه هوش هيجاني با مديريت تعارض اجتنابي 0/57=MR بود كه معني دار بود. از بين متغيرهاي پيش بين، بهترين پيش بين كننده به ترتيب انعطاف پذيري و خوشبختي بودند. همچنين رابطه چندگانه هوش هيجاني با مديريت تعارض رقابتي 0/32=MR بود كه معني دار بود. بهترين پيش بين كننده خودآگاهي بود. و رابطه چندگانه هوش هيجاني با مديريت تعارض همكاري 0/36=MR كه معني دار بود. بهترين پيش بين كننده خوشبيني بود. نتايج تحليل مانوا نشان داد كه بين ابعاد پانزده گانه هوش هيجاني و شيوه سه گانه مديريت تعارض بين كاركنان زن و مرد تفاوت معني داري وجود ندارد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق مبين آن بودند كه هوش هيجاني و مولفه هاي آن تاثير بسيار مثبتي بر مديريت تعارض دارند. لذا ارتقا هوش هيجاني در كاركنان مي توانند همكاري و تعامل مثبت بين كاركنان را افزايش دهد.