بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و كارآفريني دانشگاهي(مطالعه موردي: دانشگاه پيام نور قم)

حركت از جامعه صنعتي به سوي جامعه دانشي بوسيله رشد سريع دارايي هاي نامشهود و فعاليت هاي اجتماعي نسبت به منابع مشهود، مشخص شده است. لذا لازم بود كه سرمايه اجتماعي بعنوان يكي از اشكال سرمايه هاي طبقه بندي شده بانك جهاني از يك سو، و از سوي ديگر كارآفريني دانشگاهي بعنوان پديده اي كه منجر به رشد اقتصادي كشورها مي شود، مدنظر قرار گيرد. عوامل ساختاري و نهادي كارآفريني دانشگاهي طبق مدل اين تحقيق داراي هشت بعد مي باشد كه رابطه آنها با سرمايه اجتماعي، فرضيه هاي فرعي تحقيق را تشكيل مي دهند. براي آزمون فرضيه هاي تحقيق، از آزمون رگرسيون چندگانه استفاده شده است. نتايج تحقيق رابطه مثبت و معني داري را ميان سرمايه اجتماعي و عوامل ساختاري نشان مي دهد در حاليكه همين نتايج نشان مي دهد كه بين سرمايه اجتماعي و عوامل نهادي، رابطه مشخصي وجود ندارد. مولفه هاي عوامل ساختاري نيز همگي رابطه معني داري با سرمايه اجتماعي دارند كه مقدار معني داري آزمون ها در همه فرضيات برابر با 0/000 مي باشد كه بيانگر همبستگي مثبت و مستقيم بين متغيرهاست. بنابراين نتيجه نهايي تحقيق اين است كه سرمايه اجتماعي به سهم خود، نقش موثري در كارآفريني دانشگاهي دارد.